э́лінг, ‑а,
1. Спецыяльнае памяшканне на беразе, прызначанае для пабудовы і рамонту суднаў; збудаванне для пад’ёму ці спуску суднаў на ваду па нахіленай плоскасці.
2. Памяшканне для дырыжабляў і аэрастатаў.
3. Збудаванне асобага тыпу для захоўвання спартыўных суднаў.
[Гал. helling.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)