экстра́кт, -у, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і выцяжка (у 2 знач.).

|| прым. экстра́ктны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экстра́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экстра́кт экстра́кты
Р. экстра́кту экстра́ктаў
Д. экстра́кту экстра́ктам
В. экстра́кт экстра́кты
Т. экстра́ктам экстра́ктамі
М. экстра́кце экстра́ктах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

экстра́кт в разн. знач. экстра́кт, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

экстра́кт, -ту м., в разн. знач. экстра́кт;

я́гадны э. — я́годный экстра́кт;

э. арты́кула — экстра́кт статьи́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

экстра́кт, ‑у, М ‑кце, м.

1. Рэчыва з раслінных ці жывёльных тканак, якое атрымліваюць пры дапамозе якога‑н. растваральніка; выцяжка. — Шмат карысці дае чалавеку кара яліны, — працягваў сын.. — Яна ўтрымлівае таніды, з якіх здабываюць дубільныя экстракты. Мяжэвіч.

2. перан. Уст. Сціслая перадача зместу, сутнасці якога‑н. дакумента, твора і пад. Экстракт прамовы.

[Ад лац. extractus — выцягнуты, здабыты, атрыманы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстра́кт м.

1. Extrákt m -(e)s, -e; Áufzug m -(e)s, -züge;

2. (сутнасць чаго-н.) Háuptinhalt m -(e)s, Kern m -(e)s; Exzérpt n -(e)s, -e, Áufzug m (вытрымкі з кнігі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

экстра́кт

(лац. extractus = выцягнуты, здабыты, атрыманы)

1) лекавы прэпарат, атрыманы выцяжкай з раслінных або жывёльных тканак і раствораны ў спірце ці вадзе;

2) прадукт, які атрымліваецца шляхам згушчэння сокаў ягад, пладоў (напр. малінавы э.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экстра́кт

(лац. extractus = выцягнуты, здабыты)

1) лекавы прэпарат, атрыманы выцяжкай з раслінных або жывёльных тканак і раствораны ў спірце ці ў вадзе;

2) прадукт, які атрымліваецца шляхам згушчэння сокаў ягад, пладоў (напр. малінавы э.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дубі́льны спец. дуби́льный;

~ная кіслата́ — дуби́льная кислота́;

д. чан — дуби́льный чан;

д. экстра́кт — дуби́льный экстра́кт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проціцынго́тны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для папярэджання і лячэння цынгі. Проціцынготны экстракт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)