эклекты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эклекты́чны эклекты́чная эклекты́чнае эклекты́чныя
Р. эклекты́чнага эклекты́чнай
эклекты́чнае
эклекты́чнага эклекты́чных
Д. эклекты́чнаму эклекты́чнай эклекты́чнаму эклекты́чным
В. эклекты́чны (неадуш.)
эклекты́чнага (адуш.)
эклекты́чную эклекты́чнае эклекты́чныя (неадуш.)
эклекты́чных (адуш.)
Т. эклекты́чным эклекты́чнай
эклекты́чнаю
эклекты́чным эклекты́чнымі
М. эклекты́чным эклекты́чнай эклекты́чным эклекты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эклекты́чны филос. эклекти́ческий, эклекти́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эклекты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эклектызму; прасякнуты эклектызмам. Эклектычная філасофія. □ [Тарас] адчуваў, што гэта нават не перакананні, а проста так — медная гульня. Эклектычны набор чужых думак. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эклекты́чны eklktisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

эклекты́чны

(ад эклектыка)

які мае адносіны да эклектызму, прасякнуты эклектызмам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экле́ктыка, -і, ДМ -тыцы, ж. (кніжн.).

Тое, што і эклектызм.

|| прым. эклекты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эклекты́зм, -у, м. (кніжн.).

Адвольнае аб’яднанне разнародных ідэйных кірункаў, поглядаў, тэорый, мастацкіх элементаў і інш.

Э. у даследаванні.

Э. у мастацтве.

|| прым. эклекты́чны, -ая, -ае.

Эклектычная тэорыя.

Эклектычная архітэктура.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эклекты́чны

(гр. eklektikos = які выбірае)

які мае адносіны да эклектызму, прасякнуты эклектызмам (напр. э-ыя погляды, э-ая будова).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

пампе́зна-эклекты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пампе́зна-эклекты́чны пампе́зна-эклекты́чная пампе́зна-эклекты́чнае пампе́зна-эклекты́чныя
Р. пампе́зна-эклекты́чнага пампе́зна-эклекты́чнай
пампе́зна-эклекты́чнае
пампе́зна-эклекты́чнага пампе́зна-эклекты́чных
Д. пампе́зна-эклекты́чнаму пампе́зна-эклекты́чнай пампе́зна-эклекты́чнаму пампе́зна-эклекты́чным
В. пампе́зна-эклекты́чны (неадуш.)
пампе́зна-эклекты́чнага (адуш.)
пампе́зна-эклекты́чную пампе́зна-эклекты́чнае пампе́зна-эклекты́чныя (неадуш.)
пампе́зна-эклекты́чных (адуш.)
Т. пампе́зна-эклекты́чным пампе́зна-эклекты́чнай
пампе́зна-эклекты́чнаю
пампе́зна-эклекты́чным пампе́зна-эклекты́чнымі
М. пампе́зна-эклекты́чным пампе́зна-эклекты́чнай пампе́зна-эклекты́чным пампе́зна-эклекты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эклекти́ческий эклекты́чны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)