эка- (экалагічны) Ökologie-, ökologisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

эка...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. экалагічны, напр.: экафонд, экацэнтр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

экабіямо́рфы

(ад эка- + гр. bios = жыццё + -морфы)

тое, што і экаморфы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АРДЫНА́ЦЫЯ ў экалогіі, метад аналізу эка- і геасістэм. Заключаецца ў размеркаванні відаў або згуртаванняў жывых арганізмаў па меры змены аднаго або некалькіх карэлявальных фактараў (напр., змена відавога складу расліннасці і мноства асобін кожнага з відаў з павелічэннем засалення глебаў са зменай мясц. балансу цяпла і вільгаці і да т.п.).

т. 1, с. 476

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

экагене́з

(ад эка- + -генез)

гістарычны працэс змянення асаблівасцей арганізмаў, звязаны са зменамі экалагічных умоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экамо́рфы

(ад эка- + -морфы)

жыццёвыя формы раслін у іх адносінах да ўмоў знешняга асяроддзя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эка-

(гр. oikos = жыллё, асяроддзе)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае адносіны да экалогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экацы́д

(ад эка- + -цыд)

знішчэнне жыллёвага асяроддзя народа прымяненнем дэфаліянтаў, гербіцыдаў, разбурэннем дамб і іншых збудаванняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экасфе́ра

(ад эка- + сфера)

слой атмасферы, што з’яўляецца фізіялагічнай мяжой для палётаў у адкрытай кабіне лятальнага апарата.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)