эка- (экалагічны) Ökologie-, ökologisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

эка-

(гр. oikos = жыллё, асяроддзе)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае адносіны да экалогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эка...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. экалагічны, напр.: экафонд, экацэнтр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

экабіямо́рфы

(ад эка- + гр. bios = жыццё + -морфы)

тое, што і экаморфы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

АРДЫНА́ЦЫЯ ў экалогіі, метад аналізу эка- і геасістэм. Заключаецца ў размеркаванні відаў або згуртаванняў жывых арганізмаў па меры змены аднаго або некалькіх карэлявальных фактараў (напр., змена відавога складу расліннасці і мноства асобін кожнага з відаў з павелічэннем засалення глебаў са зменай мясц. балансу цяпла і вільгаці і да т.п.).

т. 1, с. 476

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

экагене́з

(ад эка- + -генез)

гістарычны працэс змянення асаблівасцей арганізмаў, звязаны са зменамі экалагічных умоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

экамо́рфы

(ад эка- + -морфы)

жыццёвыя формы раслін у іх адносінах да ўмоў знешняга асяроддзя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

экацы́д

(ад эка- + -цыд)

знішчэнне жыллёвага асяроддзя народа прымяненнем дэфаліянтаў, гербіцыдаў, разбурэннем дамб і іншых збудаванняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

экасфе́ра

(ад эка- + сфера)

слой атмасферы, што з’яўляецца фізіялагічнай мяжой для палётаў у адкрытай кабіне лятальнага апарата.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)