Verbum

анлайнавы слоўнік

Эверэ́ст

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Эверэ́ст
Р.	Эверэ́ста
Д.	Эверэ́сту
В.	Эверэ́ст
Т.	Эверэ́стам
М.	Эверэ́сце

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Эверэст

т. 18, кн. 1, с. 42

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Эверэ́ст м. Mount Everest [maʊnt ´evərəst] m -s i -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Эвере́ст (Джомолу́нгма) гора Эверэ́ст, -та м. (Джамалу́нгма, -мы ж.).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Джамалу́нгма ж. гл. Эверэст

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Everest ~u

м. Эверэст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Mount [maʊnt] n. гара́ (ужываецца толькі як частка тапоніма);

Mount Everest гара́ Эверэ́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ДЖАМАЛУ́НГМА, Эверэст,

Сагарматха, самая высокая вяршыня на Зямлі, у Вял. Гімалаях, на мяжы Непала і Кітая. Выш. 8848 м. Складзена з гнейсаў, крышт. вапнякоў і сланцаў. Мае форму піраміды са стромкімі схіламі. Ледавікі. Упершыню дасягнута 29.5.1953 шэрпам Н.Тэнцынгам і новазеландцам Э.Хілары, сярод жанчын — японкай Ю.Табей (1976). Часткова ўваходзіць у склад нац. парку Сагарматха (Непал).

т. 6, с. 85

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Mt (пісьмовае скар. ад Mountain) (асабліва на геаграфічных картах) гара́;

Mt Everest гара́ Эверэ́ст;

Rocky Mts Скалі́стыя го́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ВЯЛІ́КІЯ ГІМАЛА́І,

самая высокая частка Гімалаяў

[да 8848 м, г. Джамалунгма (Эверэст)],

якая цягнецца ўздоўж іх восевай зоны. Складзены пераважна з крышт. парод і сланцаў. Характэрны альпійскі рэльеф. Снежнікі, ледавікі.

т. 4, с. 388

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)