шышня́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шышня́к
Р. шышняку́
Д. шышняку́
В. шышня́к
Т. шышняко́м
М. шышняку́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шышня́к, -ку́ м., бот. уру́ть ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шышня́к, ‑у, м.

Вадзяная ці балотная шматгадовая травяністая расліна сямейства сланаягаднікавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

уру́ть бот. шышня́к, -ку́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вадапе́рыца ’Hottonia L.’ (Кіс.). Рус. водоперица ’шышняк, Myriophyllum’. Да вада і пяро.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)