шы́ба, -ы, мн. -ы, шыб, ж.

Кусок шкла, устаўлены ў аконную раму.

Разбіць шыбу.

|| прым. шы́бавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шы́ба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шы́ба шы́бы
Р. шы́бы шы́б
Д. шы́бе шы́бам
В. шы́бу шы́бы
Т. шы́бай
шы́баю		 шы́бамі
М. шы́бе шы́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шы́ба ж. (в окне) стекло́ ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шы́ба, ‑ы, ж.

Кавалак шкла, устаўлены ў аконную раму. Мароз яшчэ не паспеў замураваць шыбы акон. Сачанка. Хаты — трывалыя, з тоўстых бярвенняў, але чамусьці з маленькімі, у чатыры шыбы, вокнамі. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шы́ба ж. (Fénster)schéibe f -, -n; Schéibenglas n -(e)s, -gläser (шыба ў акне);

ветрава́я шы́ба аўта. Wíndschutzscheibe f, Fróntscheibe f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шы́ба

(польск. szyba, ад с.-в.-ням. schïbe)

кавалак шкла, устаўлены ў аконную раму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шыба

Том: 37, старонка: 217.

img/37/37-217_1101_Шыба.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

шыба; балонка (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

шы́біна, -ы, мн. -ы, -бін, ж.

Тое, што і шыба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

windowpane [ˈwɪndəʊpeɪn] n. шы́ба, шы́біна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)