шчыпцы́, -о́ў.

Інструмент для сціскання, схоплівання ў выглядзе двух змацаваных на шарніры стрыжняў.

Хірургічныя ш.

Ш. для арэхаў.

|| прым. шчыпцо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Шчыпцы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шчыпцы́
Р. Шчыпцо́ў
Д. Шчыпца́м
В. Шчыпцы́
Т. Шчыпца́мі
М. Шчыпца́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шчыпцы́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. шчыпцы́
Р. шчыпцо́ў
Д. шчыпца́м
В. шчыпцы́
Т. шчыпца́мі
М. шчыпца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шчыпцы́ ед. нет щипцы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчыпцы́, ‑оў; адз. няма.

Інструмент у выглядзе двух змацаваных па шарніры стрыжняў, які служыць для сціскання, расколвання, схоплівання, выдзірання чаго‑н. Шчыпцы для завіўкі валасоў. □ Паварушыў [дзед] шчыпцамі [ў каміне]. Сноп іскраў ірвануўся ўгору. Алесь маўчаў, гледзячы ў зыркае полымя. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчыпцы́ мн. Znge f -, -n;

шчыпцы́ на арэ́хі Nssknacker m -s, -;

шчыпцы́ на цу́кар Zckerzange f;

акушэ́рскія шчыпцы́ мед. Gebrtszange f, Gebrtshelferzange f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шчы́пка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. шчы́пка
Р. шчы́пкі
Д. шчы́пцы
В. шчы́пку
Т. шчы́пкай
шчы́пкаю
М. шчы́пцы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шчы́пчыкі, -аў.

Маленькія шчыпцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куса́чкі, -аў.

Шчыпцы для адкусвання, адразання дроту, цвікоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вастрагу́бцы, -аў.

Вострыя шчыпцы для перацінання дроту, цвікоў; кусачкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)