назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шчыгры́ну | |
| шчыгры́ну | |
| шчыгры́нам | |
| шчыгры́не |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шчыгры́ну | |
| шчыгры́ну | |
| шчыгры́нам | |
| шчыгры́не |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Мяккая казіная або авечая (першапачаткова асліная) скура з адмысловым узорам на няроўнай паверхні.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Мяккая шурпатая скура з адмысловым узорам, якая вырабляецца са шкур бараноў, коз, авечак і пад.
[Фр. chagrin.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
шагре́нь
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шчыгрынава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе;
Апрацоўваць пад
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчыгры́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да шчыгрыну.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Chagrin
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
АШМЯ́НСКІЯ ГАРБА́РНЫЯ МАНУФАКТУ́РЫ.
Дзейнічалі ў 1835—1914 у
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)