Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шчо́ўканнеср., в разн. знач. щёлканье
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шчо́ўканне, ‑я, н.
Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. шчоўкаць — шчоўкнуць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Недзе на ўскраіне сядзібы пачулася няўпэўненае шчоўканне салаўя.Стаховіч.Пачуўшы шчоўканне затвора, невядомы рэзка спыніўся і ўзняў рукі.«ЛіМ».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчо́ўканнен.
1. (чым-н. mit D) Schnálzen n -s (языком); Kláppern n -s, Geklápper n -s (зубамі); Knípsen n -s, Schníppen n -s (пальцамі); Knállen n -s (пугай);
2. (празамокі да г. п.) Zúschnappen n -s;
3. (арэхаў) Knácken n -s;
4. (салаўя) Schlag m -(e)s, Schläge
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
шчо́ўкаць, -аю, -аеш, -ае; незак., чым і без дап.
Утвараць рэзкія, адрывістыя гукі.
Шчоўкае замок у дзвярах.
У лазняку шчоўкаў салавей.
Ш. абцасамі.
|| аднакр.шчо́ўкнуць, -ну, -неш, -не; -ні.
|| наз.шчо́ўканне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
flick1[flɪk]n. пстры́канне, ля́сканне, шчо́ўканне; зма́хванне (як аднаразовае дзеянне)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
пачасці́цца, ‑ціцца; зак.
Разм. Стаць больш частым. Спачатку .. шчоўканне чулася з вялікімі інтэрваламі. Потым яно пачасці — лася і раптам прапала.Гавеман.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пералі́ўчаты, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і пералівісты. Нясмелае шчоўканне салаўя перайшла ў звонкую, пераліўчатую трэль.Стаховіч.Не шэры палявы каменьчык перад табою, а празрысты самацвет, багаты пераліўчатай ігрою граней.Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)