Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шчамі́цца, шчамлюся, шчэмішся, шчэміцца; незак.
Разм. Лезці, пралазіць і пад. з вялікімі намаганнямі куды‑н. праз што‑н. вузкае. Праз дзірку ў плоце натужліва шчэміцца ў двор чыёсьці рудое свінчо.Хадановіч.//перан. Лезці, настойліва напамінаць пра сябе (пра думкі). [Макарка:] — Думкі ўсялякія шчэмяцца ў галаву.Сабаленка.//перан. Умешвацца ў што‑н. [Стафан:] — Таму што дзе ж праўда? Я нікога не зачапіў. Я ніколі не шчаміўся ў іхнія справы, трымаўся звычаю, а звычай забараняе забіваць упяцёх аднаго.Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчамі́ццаразм. (пралазіць) (mit Mühe) dúrchkriechen*vi (s), sich dúrchzwängen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
pchać się
pcha|ć się
незак.
1. пхацца; штурхацца;
2.шчаміцца; лезці; пхацца; прабівацца
co samo pchać się w ręce — што само ідзе ў рукі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)