шумава́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. шуму́е шуму́юць
Прошлы час
м. шумава́ў шумава́лі
ж. шумава́ла
н. шумава́ла

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шумава́ць, ‑муе; незак.

Абл. Пеніцца. Паток .. выбіваецца напаверх .. [між] скальнага грунту, кіпіць і шумуе. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшумава́ць

‘скончыць шумаваць, пеніцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адшуму́е адшуму́юць
Прошлы час
м. адшумава́ў адшумава́лі
ж. адшумава́ла
н. адшумава́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час адшумава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)