штыль¹, -ю, м.

Поўнае зацішша на моры.

|| прым. штылявы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шты́ль

‘адсутнасць ветру на моры’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шты́ль
Р. шты́лю
Д. шты́лю
В. шты́ль
Т. шты́лем
М. шты́лі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шты́ль

‘стрыжань; шып’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шты́ль штылі́
Р. штыля́ штылёў
Д. штылю́ штыля́м
В. шты́ль штылі́
Т. штылём штыля́мі
М. штылі́ штыля́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

штыль², -я́, мн. -і́, -ёў, м.

1. Востры стрыжань.

2. Тое, што і штых (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штыль I, род. шты́лю м., мор. штиль;

мёртвы ш. — мёртвый штиль

штыль II, род. шты́ля м.

1. о́стрый сте́ржень;

2. тех. шип

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штыль 1, ‑ю, м.

Адсутнасць ветру, бязветранае надвор’е (на моры, акіяне, возеры і пад.). Мы з табою на тым разышліся паўстанку, Дзе прадрок навальніцу бязветраны штыль. Звонак. Абрыдла ўсё ў вандроўцы дальняй — Чужая соль, і хлеб чужы, І штыль, і шторм дзесяцібальны, З якім нялёгка падружыць. Танк.

•••

Мёртвы штыль — поўная адсутнасць ветру.

[Ад гал. stil.]

штыль 2, ‑я, м.

1. Востры стрыжань.

2. Спец. Тое, што і шып ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штыль

т. 17, с. 478

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

штыль м метэар Wndstille f -;

мёртвы штыль völlige Wndstille

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

штиль мор. штыль, род. шты́лю м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Wndstille

f - штыль; заці́шша

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)