шты́ль
‘стрыжань; шып’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
шты́ль | штылі́ | |
штыля́ | штылёў | |
штылю́ | штыля́м | |
шты́ль | штылі́ | |
штылём | штыля́мі | |
штылі́ | штыля́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)