‘форма залягання горных парод’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| што́ку | |
| што́ку | |
| што́кам | |
| што́ку |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
‘форма залягання горных парод’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| што́ку | |
| што́ку | |
| што́кам | |
| што́ку |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
‘стрыжань’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| што́кі | ||
| што́ка | што́каў | |
| што́ку | што́кам | |
| што́кі | ||
| што́кам | што́камі | |
| што́ку | што́ках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1.
2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1.
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. ‑у. У геалогіі — адна з форм залягання горных парод, часцей масіўна-крышталічных парод, гіпсу, каменнай солі, радзей — рудных выкапняў.
2. ‑а. У тэхніцы — металічны цыліндрычны стрыжань, які злучае поршань рухавіка з паўзуном.
[Ням. Stock.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
(
1) металічны цыліндрычны прут, які злучае поршань рухавіка з паўзуном,
2) адна з форм залягання горных парод, часцей масіўна-крышталічных, гіпсу, каменнай солі, радзей рудных выкапняў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)