Verbum

анлайнавы слоўнік

шта́пель, -ю, м.

Тканіна са штучнага валакна, блізкага па даўжыні да баваўнянага або шарсцянога валакна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шта́пель

‘тканіна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шта́пель

‘завіток у руне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шта́пель, -лю м., текст. шта́пель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шта́пель текст. шта́пель, -лю м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штапель

т. 17, с. 469

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

шта́пель, ‑я і ‑ю, м.

1. ‑я. Спец. Асобны завіток у руне, які складаецца з пучка аднолькава закручаных валасоў.

2. ‑ю. Нядоўгае штучнае валакно, прызначанае для вырабу пражы; пража, вырабленая з такога валакна.

3. ‑ю. Тканіна, вырабленая з такой пражы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шта́пель м. тэкст. Zéllwolle f -; Stápelfaser f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

шта́пель

(ням. Stapel)

тканіна са штучнага валакна, блізкага па даўжыні да баваўняных або шарсцяных валокнаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Zéllwolle

a - шта́пельнае валакно́, шта́пель, шта́пельная ткані́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)