шта́ба
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шта́ба |
шта́бы |
| Р. |
шта́бы |
шта́б |
| Д. |
шта́бе |
шта́бам |
| В. |
шта́бу |
шта́бы |
| Т. |
шта́бай шта́баю |
шта́бамі |
| М. |
шта́бе |
шта́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шта́ба ж., обл. (железная полоса для запирания дверей) запо́р м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шта́ба, ‑ы, ж.
Разм. Жалезная паласа для запірання дзвярэй; завала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шта́ба ж. спец. Ríegel m -s, -;
запе́рці на шта́бу verríegeln vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
шта́ба
(польск. sztaba, ад ням. Stab)
жалезная паласа для запірання дзвярэй, завала, засаўка.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
штаба
Том: 37, старонка: 179.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
Ваенная акадэмія Генеральнага штаба (19 ст.) 3/397
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Аркестр штаба Беларускай ваеннай акругі 11/582
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Акадэмія Генеральнага штаба Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі, гл. Ваенная акадэмія імя М. В. Фрунзе
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Ваенная акадэмія Генеральнага штаба Узброеных Сіл імя К. Я. Варашылава 2/553
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)