шру́бавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шру́бавы шру́бавая шру́бавае шру́бавыя
Р. шру́бавага шру́бавай
шру́бавае		 шру́бавага шру́бавых
Д. шру́баваму шру́бавай шру́баваму шру́бавым
В. шру́бавы (неадуш.)
шру́бавага (адуш.)		 шру́бавую шру́бавае шру́бавыя (неадуш.)
шру́бавых (адуш.)
Т. шру́бавым шру́бавай
шру́баваю		 шру́бавым шру́бавымі
М. шру́бавым шру́бавай шру́бавым шру́бавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шру́бавы (снабжённый винтом) винтово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шру́бавы, ‑ая, ‑ае.

1. Забяспечаны шрубай.

2. Які мае форму шрубы; спіральны. Шрубавая нарэзка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шру́бавы тэх Schráuben;

шру́бавая нарэ́зка Schráubengewinde n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шру́ба, -ы, мн. -ы, шруб, ж.

Шпень са спіральнай нарэзкай.

Галоўка шрубы.

|| памянш. шру́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.

|| прым. шру́бавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шуру́пный шру́бны, шру́бавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

śrubowy

шрубавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

винтово́й техн.

1. шру́бавы;

2. вінтавы́; см. винт​I;

3. (спиральный) спіра́льны; (витой) ві́ты;

винтовая ле́стница ві́тая ле́свіца, ві́тыя ўсхо́ды.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

screw

[skru:]

1.

n.

1) шру́ба, шру́бка f.

2) паваро́т шру́бы; шру́бавы рух

3) informal скна́ра, жмі́нда -ы m. & f.

4) вінт (самалёта); грабны́ вінт (парапла́ва)

2.

v.t.

1) закру́чваць

to screw the lid on the jar — закруціць ве́чка на сло́ік

2) зашрубо́ўваць

а) to screw down or on — прышрубава́ць што, прымацава́ць да чаго́ шру́бамі

б) to screw off — адкруці́ць, адшрубава́ць

3) націска́ць, прыціска́ць

to screw information out of a person — сі́лай вы́цягнуць зь не́кага ве́сткі

4) перако́шваць, рабі́ць касы́м

His face was screwed up with fear — Твар у яго́ перакасі́ла ад стра́ху

3.

v.i.

круці́цца, як шру́ба

•

- He has a screw loose

- screw up

- screw up enough courage

- tighten the screw

- put the screws on

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)