шпі́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шпі́ль шпі́лі
Р. шпі́ля шпі́ляў
Д. шпі́лю шпі́лям
В. шпі́ль шпі́лі
Т. шпі́лем шпі́лямі
М. шпі́лі шпі́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шпіль, -я, мн. -і, -яў, м.

Востраканцовы конусападобны стрыжань, якім завяршаецца верх будынка.

Ш. вежы.

|| прым. шпі́левы, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпіль м.

1. архит. шпиль, шпиц;

2. мор. шпиль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпіль

т. 17, с. 458

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

шпіль, ‑я, м.

1. Высокая вузкая надбудова ў выглядзе піраміды або конуса, якая завяршае ўвесь комплекс збудавання. Вечарэла. Сонца паволі кацілася за высокія шпілі касцёла. Асіпенка. Вось і прывакзальная плошча, будынак вакзала з бліскучым шпілем, на якім зіхаціць залацістая зорка. Шыловіч. // перан. Спічастая вяршыня чаго‑н. На аблозе — шпілі соснаў, Моцна спіць дзядуля-бор. Лявонны. Міхась зірнуў на дрэва з нізка апушчанымі густа-зялёнымі лапамі, на яго верхавіну, якая вострым шпілем высілася над суседнімі елкамі і ледзь пагойдвалася. Сіўцоў.

2. Спец. Лябёдка з вертыкальным барабанам ці вертыкальны калаўрот на суднах, на які намотваецца канат.

[Ад ням. Spill.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпіль м

1. архіт Spítze f -, -n, Nádel f -, -n;

шпіль на ве́жы Túrmspitze f;

2. марск (лябёдка) Spill n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шпіц¹, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

Тое, што і шпіль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпі́ц

‘шпіль’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шпі́ц шпі́цы
Р. шпі́ца шпі́цаў
Д. шпі́цу шпі́цам
В. шпі́ц шпі́цы
Т. шпі́цам шпі́цамі
М. шпі́цы шпі́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

steeple [ˈsti:pl] n. шпіль; спіча́стая ве́жа

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шпиль архит., мор. шпіль, род. шпі́ля м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)