шпі́левы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шпі́левы |
шпі́левая |
шпі́левае |
шпі́левыя |
| Р. |
шпі́левага |
шпі́левай
шпі́левае |
шпі́левага |
шпі́левых |
| Д. |
шпі́леваму |
шпі́левай |
шпі́леваму |
шпі́левым |
| В. |
шпі́левы (неадуш.)
шпі́левага (адуш.) |
шпі́левую |
шпі́левае |
шпі́левыя (неадуш.)
шпі́левых (адуш.) |
| Т. |
шпі́левым |
шпі́левай
шпі́леваю |
шпі́левым |
шпі́левымі |
| М. |
шпі́левым |
шпі́левай |
шпі́левым |
шпі́левых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шпі́левы архит., мор. шпилево́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шпі́левы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да шпіля (у 2 знач.); прызначаны для шпіля. Шпілевы электраматор.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпіль, -я, мн. -і, -яў, м.
Востраканцовы конусападобны стрыжань, якім завяршаецца верх будынка.
Ш. вежы.
|| прым. шпі́левы, -ая, -ае (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шпилево́й архит., мор. шпі́левы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)