шпо́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шпо́на шпо́ны
Р. шпо́ны шпо́н
Д. шпо́не шпо́нам
В. шпо́ну шпо́ны
Т. шпо́най
шпо́наю		 шпо́намі
М. шпо́не шпо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шпо́на ж., полигр., тех. шпо́на, шпон м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Шпона 2/123; 4/273; 8/530; 11/354

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

шпона

т. 17, с. 460

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

шпо́на, ‑ы, ж.

Спец.

1. Аднаслаёвая, няклееная фанера, якая ідзе на выраб клеенай фанеры, на фанераванне і пад. Рабочыя пры дапамозе вялізных нажніц разразаюць драўлянае палатно на кавалкі пэўнай велічыні. Гэтыя асобныя лісты тонкай драўніны называюцца шпонамі. «Беларусь».

2. У друкарскай справе — металічная пласцінка, якая служыць для павелічэння інтэрвалу паміж радкамі ў наборы. Дзяжурны павінен сядзець каля друкарскай машыны і сачыць, каб не палезлі шпоны, не з’ехала клішэ, бо друкар адзін не ўгледзіць за ўсім. Гаўрылкін.

[Ад ням. Span — трэска.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпо́на

(ням. Span = трэска)

1) аднаслаёвая фанера;

2) палігр. металічная пласцінка, якая служыць для павелічэння інтэрвалу паміж радкамі ў друкарскім наборы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шпон м. и шпо́на тип. шпо́на, -ны ж.;

на шпо́нах на шпо́нах.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мікрашпо́на

(ад мікра- + шпона)

тонкі драўняны матэрыял для абліцоўкі паверхняў, фанеравання мэблі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

◎ Ну́ты ’прапілаваныя праёмы ў дошках дзвярэй, куды заганяецца шпона або пояс’ (Сцяшк.). Запазычанне праз польск. nut ’паз у драўніне, у які заходзіць адпаведны выступ’, nuty, мн. л. з ням. Nut(e) ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

interlinia

ж. друк.

1. шпона;

2. адлегласць паміж радкоў; інтэрліньяж

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)