шпег, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Тайны агент, які сочыць за кім-н., шпік².

|| прым. шпе́гаўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпе́г

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шпе́г шпе́гі
Р. шпе́га шпе́гаў
Д. шпе́гу шпе́гам
В. шпе́га шпе́гаў
Т. шпе́гам шпе́гамі
М. шпе́гу шпе́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шпег м., разг., см. шпік II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпег, ‑а, м.

Разм. Тайны агент, які сочыць за кім‑н.; шпік. Шпег, які ўвесь час маячыў, не вытрымаў і паглядзеў праз веснічкі на двор. Гурскі.

[Польск. szpieg.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпег м разм гл шпіён

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шпік², -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Тое, што і шпег.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сы́шчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Агент вышукной паліцыі; шпег.

|| ж. сы́шчыца, -ы, мн. -ы, -шчыц.

|| прым. сы́шчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сы́шчык, ‑а, м.

Тайны агент вышукной паліцыі; шпег. Была такая слота-непагода, Што нават сышчык, затуліўшы твар, Свой пост пакінуў каля сцен завода, Падаўся грэцца ў бліжэйшы бар. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ляга́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Спец. Які адносіцца да пароды паляўнічых сабак, што адшукваюць дзічыну нюхам і робяць перад ёй стойку. Лягавы сабака.

2. у знач. наз. ляга́вы, ‑ага, м. Разм. Даносчык, шпег.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Spítzel

m -s, - шпег, віж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)