Verbum

анлайнавы слоўнік

шны́ранне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шны́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак. (разм.).

1. Тое, што і шнарыць.

2. Тое, што і шныпарыць (у 2 знач.).

|| наз. шны́ранне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ры́скание

1. шны́ранне, -ння ср.; го́йсанне, -ння ср., бе́ганне, -ння ср.;

2. шна́ранне, -ння ср., шны́ранне, -ння ср., шны́паранне, -ння ср.; бе́ганне, -ння ср.;

3. ры́сканне, -ння ср.; см. ры́скать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ша́станье

1. с.-х. шатрава́нне, -ння ср.;

2. прост. бадзя́нне, -ння ср.; шны́ранне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)