шнуро́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шнуро́к шнуркі́
Р. шнурка́ шнурко́ў
Д. шнурку́ шнурка́м
В. шнуро́к шнуркі́
Т. шнурко́м шнурка́мі
М. шнурку́ шнурка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шнуро́к, -рка́, мн. -ркі́, -рко́ў, м.

Тонкі шнур (у 1, 4 і 5 знач.), невялікі шнур.

Шнуркі з чаравікаў.

Ш. слядоў на снезе.

Зямля была пабіта на шнуркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шнуро́к шнуро́к, -рка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шнуро́к, -рка́ м.

1. шнуро́к; верёвочка ж.;

2. (бусы) ни́тка ж., про́низь ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шнуро́к, ‑рка, м.

Памянш.-ласк. да шнур (у 1, 4 і 5 знач.); невялікі шнур. [Люда] стаяла ад сонца, у белай вышыванай кофтачцы, зацягнутай чырвоным шнурком, трымала ў руках зялёную галінку. Брыль. На снезе ўбачыш і вузлаваты шнурок слядкоў лісы, якая мышкавала пад ёлкамі. Машара. Набітая на вузкія шнуркі, параскіданыя па розных мясцінах, і разгароджаная межамі, зямля скупа аплачвала працу. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шнуро́к м Schnur f -, -nüre; Lítze f -, -n (плецены); Schnürsenkel m -s, - (ад чаравіка);

завяза́ць шнуро́к zúschnüren vt, den Schürsenkel [die Schnur] zúbinden*;

шнуро́к развяза́ўся der Schnürsenkel ist áufgegangen [los];

развяза́ць шнуро́к den Schnürsenkel lösen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пры́вязка

‘вяровачка, шнурок’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пры́вязка пры́вязкі
Р. пры́вязкі пры́вязак
Д. пры́вязцы пры́вязкам
В. пры́вязку пры́вязкі
Т. пры́вязкай
пры́вязкаю		 пры́вязкамі
М. пры́вязцы пры́вязках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сіне́ль, -і, ж.

Аксаміцісты шнурок для вышывання, упрыгожання жаночага адзення, капелюшоў.

|| прым. сіне́льны, -ая, -ае.

Сінельныя махры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ружа́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

У некаторых хрысціян: шнурок з пацеркамі або вузельчыкамі для адлічвання прачытаных малітваў або паклонаў у час малітвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́днизь ж. шнуро́к па́церак, ні́зка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)