шматвяко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шматвяко́вы шматвяко́вая шматвяко́вае шматвяко́выя
Р. шматвяко́вага шматвяко́вай
шматвяко́вае		 шматвяко́вага шматвяко́вых
Д. шматвяко́ваму шматвяко́вай шматвяко́ваму шматвяко́вым
В. шматвяко́вы (неадуш.)
шматвяко́вага (адуш.)		 шматвяко́вую шматвяко́вае шматвяко́выя (неадуш.)
шматвяко́вых (адуш.)
Т. шматвяко́вым шматвяко́вай
шматвяко́ваю		 шматвяко́вым шматвяко́вымі
М. шматвяко́вым шматвяко́вай шматвяко́вым шматвяко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шматвяко́вы многовеково́й, многовеко́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шматвяко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які існуе, дзейнічае на працягу многіх вякоў. Шматвяковыя традыцыі. □ Сапраўды ля вёскі Варонча, што пад Навагрудкам, існуе шматвяковы дуб, звязаны з імем Міцкевіча. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматвяко́вы jahrhúndertealt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

многовеково́й многавяко́вы, шматвяко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шмат...

Першая частка складаных слоў у знач. шмат¹, многа, напр.: шматвопытны, шматвяковы, шматгалосы, шматскладовы, шматкаляровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрадве́чны, -ая, -ае.

1. Які не перастае існаваць; адвечны; шматвяковы; старадаўні.

С. бор.

Спрадвечныя традыцыі.

2. Карэнны, пастаянны.

Зубры — спрадвечныя жыхары Белавежскай пушчы.

|| наз. спрадве́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wielowiekowy

многавяковы; шматвяковы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Спрадве́ку ‘здаўна; заўсёды’ (ТСБМ, Нас., Касп., Гарэц., Бяльк., Байк. і Некр., Стан.), спрадве́ку, спрадвяко́ў ‘тс’ (Сл. ПЗБ). Адваротны дэрыват ад спрадве́чны ‘старадаўні, шматвяковы’ (гл. прадвечны), аформлены паводле прыслоўя спаконвеку (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

century

[ˈsentʃəri]

n., pl. -ries

1) стаго́дзьдзе n., век -у m.

of many centuries — шматвяко́вы

2) сто гадо́ў

3) со́тня f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)