шліфо́ўка

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. шліфо́ўка
Р. шліфо́ўкі
Д. шліфо́ўцы
В. шліфо́ўку
Т. шліфо́ўкай
шліфо́ўкаю
М. шліфо́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шліфо́ўка

‘інструмент’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шліфо́ўка шліфо́ўкі
Р. шліфо́ўкі шліфо́вак
Д. шліфо́ўцы шліфо́ўкам
В. шліфо́ўку шліфо́ўкі
Т. шліфо́ўкай
шліфо́ўкаю		 шліфо́ўкамі
М. шліфо́ўцы шліфо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шліфо́ўка ж., в разн. знач. шлифо́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шліфо́ўка, ‑і, ДМ ‑уцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шліфаваць.

2. Адшліфаваная паверхня чаго‑н.; якасць адшліфаванай паверхні. Дэкаратыўная шліфоўка. Добрая шліфоўка.

3. Інструмент для шліфавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шліфо́ўка гл. шліфаванне; перан. Ábschleifen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шліфава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; -фава́ны; незак., што.

1. Апрацоўваць паверхню металу, драўніны і пад. трэннем для надання гладкасці, пэўнай формы.

2. перан. Удасканальваць, паляпшаць.

Ш. мову і стыль твора.

|| зак. адшліфава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; -фава́ны.

|| наз. шліфава́нне, -я, н. і шліфо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

|| прым. шліфава́льны, -ая, -ае (да 1 знач.) і шліфо́вачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Шліфавальны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шлифова́ние ср., прям., перен. шліфава́нне, -ння ср., шліфо́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шлифо́вка ж., прям., перен. шліфава́нне, -ння ср., шліфо́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

szlifowanie

н.

1. шліфаванне, шліфоўка;

2. тачэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cyzelowanie

н.

1. гравіраванне, гравіроўка;

2. перан. шліфаванне; шліфоўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)