шліфо́ўка

‘інструмент’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шліфо́ўка шліфо́ўкі
Р. шліфо́ўкі шліфо́вак
Д. шліфо́ўцы шліфо́ўкам
В. шліфо́ўку шліфо́ўкі
Т. шліфо́ўкай
шліфо́ўкаю		 шліфо́ўкамі
М. шліфо́ўцы шліфо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)