шло́паць

‘гучна, з шумам біцца аб што-небудзь, удараць па чым-небудзь, шлёпаць (яблыкі шлопаюць у траву, боты шлопаюць па нагах)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шло́паю шло́паем
2-я ас. шло́паеш шло́паеце
3-я ас. шло́пае шло́паюць
Прошлы час
м. шло́паў шло́палі
ж. шло́пала
н. шло́пала
Загадны лад
2-я ас. шло́пай шло́пайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шло́паючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Прышло́піць ’прыхлопнуць’ (ТС). Да шлапаць, шлопаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зашло́паць

‘пачаць шлопаць - шлёпаць, бразгаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зашло́паю зашло́паем
2-я ас. зашло́паеш зашло́паеце
3-я ас. зашло́пае зашло́паюць
Прошлы час
м. зашло́паў зашло́палі
ж. зашло́пала
н. зашло́пала
Загадны лад
2-я ас. зашло́пай зашло́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зашло́паўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)