шко́дніцкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шко́дніцкі шко́дніцкая шко́дніцкае шко́дніцкія
Р. шко́дніцкага шко́дніцкай
шко́дніцкае		 шко́дніцкага шко́дніцкіх
Д. шко́дніцкаму шко́дніцкай шко́дніцкаму шко́дніцкім
В. шко́дніцкі (неадуш.)
шко́дніцкага (адуш.)		 шко́дніцкую шко́дніцкае шко́дніцкія (неадуш.)
шко́дніцкіх (адуш.)
Т. шко́дніцкім шко́дніцкай
шко́дніцкаю		 шко́дніцкім шко́дніцкімі
М. шко́дніцкім шко́дніцкай шко́дніцкім шко́дніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шко́дніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шко́дніцкі шко́дніцкая шко́дніцкае шко́дніцкія
Р. шко́дніцкага шко́дніцкай
шко́дніцкае		 шко́дніцкага шко́дніцкіх
Д. шко́дніцкаму шко́дніцкай шко́дніцкаму шко́дніцкім
В. шко́дніцкі (неадуш.)
шко́дніцкага (адуш.)		 шко́дніцкую шко́дніцкае шко́дніцкія (неадуш.)
шко́дніцкіх (адуш.)
Т. шко́дніцкім шко́дніцкай
шко́дніцкаю		 шко́дніцкім шко́дніцкімі
М. шко́дніцкім шко́дніцкай шко́дніцкім шко́дніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шко́дніцкі вреди́тельский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шко́дніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шкодніка (у 2 знач.). Шкодніцкая дзейнасць. Шкодніцкая сутнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шко́дніцкі Schädlings-, schädlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шко́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Насякомае, якое прыносіць шкоду раслінам.

Шкоднікі злакаў.

2. Чалавек, які прычыняе шкоду, зло народу, дзяржаве, а таксама ўвогуле прыносіць шкоду каму-н.

|| прым. шко́дніцкі, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыверсі́йна-шко́дніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыверсі́йна-шко́дніцкі дыверсі́йна-шко́дніцкая дыверсі́йна-шко́дніцкае дыверсі́йна-шко́дніцкія
Р. дыверсі́йна-шко́дніцкага дыверсі́йна-шко́дніцкай
дыверсі́йна-шко́дніцкае		 дыверсі́йна-шко́дніцкага дыверсі́йна-шко́дніцкіх
Д. дыверсі́йна-шко́дніцкаму дыверсі́йна-шко́дніцкай дыверсі́йна-шко́дніцкаму дыверсі́йна-шко́дніцкім
В. дыверсі́йна-шко́дніцкі (неадуш.)
дыверсі́йна-шко́дніцкага (адуш.)		 дыверсі́йна-шко́дніцкую дыверсі́йна-шко́дніцкае дыверсі́йна-шко́дніцкія (неадуш.)
дыверсі́йна-шко́дніцкіх (адуш.)
Т. дыверсі́йна-шко́дніцкім дыверсі́йна-шко́дніцкай
дыверсі́йна-шко́дніцкаю		 дыверсі́йна-шко́дніцкім дыверсі́йна-шко́дніцкімі
М. дыверсі́йна-шко́дніцкім дыверсі́йна-шко́дніцкай дыверсі́йна-шко́дніцкім дыверсі́йна-шко́дніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вреди́тельский шко́дніцкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

драпе́жніцкі, -ая, -ае.

1. гл. драпежнік.

2. перан. Шкодніцкі, заснаваны на асабістай выгадзе.

Драпежніцкае высяканне лесу.

Драпежніцкая лоўля рыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

драпе́жніцкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да драпежніка (у 1 знач.), уласцівы яму. Драпежніцкія воўчыя звычкі. Звярыны драпежніцкі нораў.

2. Накіраваны на захоп, аграбленне каго‑, чаго‑н. Драпежніцкая палітыка імперыялістаў.

3. Заснаваны на асабістай выгадзе; шкодніцкі, негаспадарлівы. Драпежніцкая высечка лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)