драпе́жніцкі, -ая, -ае.
1. гл. драпежнік.
2. перан. Шкодніцкі, заснаваны на асабістай выгадзе.
Драпежніцкае высяканне лесу.
Драпежніцкая лоўля рыбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)