Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікшко́дны, -ая, -ае.
Які прыносіць шкоду¹ (у 1
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перагі́б, -у,
1. Лінія згібання чаго
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шко́дны
прыметнік, якасны
| шко́дны | шко́днае | шко́дныя | ||
| шко́днага | шко́днай шко́днае |
шко́днага | шко́дных | |
| шко́днаму | шко́днай | шко́днаму | шко́дным | |
| шко́дны ( шко́днага ( |
шко́дную | шко́днае | шко́дныя ( шко́дных ( |
|
| шко́дным | шко́днай шко́днаю |
шко́дным | шко́днымі | |
| шко́дным | шко́днай | шко́дным | шко́дных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
перагі́б, ‑у,
1. Лінія згібання чаго‑н.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шко́дны schädlich, schádenbringend;
шко́днае рэ́чыва Schádstoff
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ідэ́йна-шко́дны
прыметнік, адносны
| ідэ́йна-шко́дны | ідэ́йна- |
ідэ́йна-шко́днае | ідэ́йна-шко́дныя | |
| ідэ́йна-шко́днага | ідэ́йна-шко́днай ідэ́йна-шко́днае |
ідэ́йна-шко́днага | ідэ́йна-шко́дных | |
| ідэ́йна-шко́днаму | ідэ́йна-шко́днай | ідэ́йна-шко́днаму | ідэ́йна-шко́дным | |
| ідэ́йна-шко́дны ( ідэ́йна-шко́днага ( |
ідэ́йна-шко́дную | ідэ́йна-шко́днае | ідэ́йна-шко́дныя ( ідэ́йна-шко́дных ( |
|
| ідэ́йна-шко́дным | ідэ́йна-шко́днай ідэ́йна-шко́днаю |
ідэ́йна-шко́дным | ідэ́йна-шко́днымі | |
| ідэ́йна-шко́дным | ідэ́йна-шко́днай | ідэ́йна-шко́дным | ідэ́йна-шко́дных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Нялёгкая (нілёхкая) ’нячыстая сіла’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
unhealthy
1. нездаро́вы, хвараві́ты
2. шко́дны для здаро́ўя;
an unhealthy diet
3. нездаро́вы, паталагі́чны (пра мараль, псіхіку);
show an unhealthy interest праяўля́ць нездаро́вы інтарэ́с
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
гара́чы, -ая, -ае.
1. Які мае высокую тэмпературу, моцна нагрэты.
2.
3.
4.
Гарачая галава — пра залішне паспешлівага, нястрыманага чалавека.
Па гарачых слядах — адразу.
Пад гарачую руку (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)