шкле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шкле́нне
Р. шкле́ння
Д. шкле́нню
В. шкле́нне
Т. шкле́ннем
М. шкле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шкле́нне ср. стекле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шкле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. шкліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

застекле́ние шкле́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

остекле́ние шкле́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стекле́ние шкле́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)