шкала́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шкала́ шка́лы
Р. шкалы́ шка́л
Д. шкале́ шка́лам
В. шкалу́ шка́лы
Т. шкало́й
шкало́ю		 шка́ламі
М. шкале́ шка́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шкала́, -ы́, мн. шка́лы і (з ліч. 2, 3, 4) шкалы́, шкал, ж.

1. Лінейка або табліца з дзяленнямі ў розных прыборах.

Ш. прыёмніка.

2. Сістэма лікаў, велічынь ва ўзыходным і сыходным парадку (спец.).

Ш. заработнай платы.

|| прым. шка́льны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шкала́ в разн. знач. шкала́, -лы́ ж.;

шкала́ термо́метра шкала́ тэрмо́метра;

шкала́ опла́ты шкала́ апла́ты;

шкала́ радиоприёмника шкала́ радыёпрыёмніка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шкала́ ж., в разн. знач. шкала́;

ш. тэрмо́метра — шкала́ термо́метра;

ш. апла́ты — шкала́ опла́ты;

ш. радыёпрыёмніка — шкала́ радиоприёмника

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шкала́, ‑ы, ж.

1. Лінейка або табліца з дзяленнямі ў розных прыборах. Музыка абарвалася, і збянтэжаны Валерый пачаў ганяць стрэлку па асветленай шкале прыёмніка. Стаховіч. Я зазірнула на шкалу [тэрмометра], чорная стрэлка ўпарта трымалася на трэцім дзяленні. Савіцкі.

2. Сістэма лікаў, пераменных велічынь ва ўзыходным і сыходным парадку, прынятых для вымярэння, вызначэння, ацэнкі і пад. Шкала тэмпературы. Шкала заработнай платы.

[Ад лац. scala — лесвіца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Шкала (тэхн.) 3/196

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

шкала

т. 17, с. 419

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

шкала́ ж. спец. Skála f -, -len і -s; Téilung f -, -en;

рухо́мая шкала́ gléitende Skála;

дзяле́нні шкалы Téilstriche pl, Skálenstriche pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шкала́

(лац. scala = лесвіца)

1) лінейка з дзяленнямі ў вымяральных прыборах (напр. ш. тэрмометра);

2) рад велічынь, размешчаных у сыходным або ўзыходзячым парадку (напр. ш. заработнай платы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Шкала напальвання 7/388

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)