шве́ды, -аў, адз. швед, -а, М -дзе, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Швецыі.

|| ж. шве́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак.

|| прым. шве́дскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Шведы 4/394; 7/431; 10/599; 11/332

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

шве́ды, ‑аў; адз. швед, ‑а, М ‑дзе, м.; шведка, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. шведкі, ‑дак; ж.

Народ скандыпаўскай групы, які складае асноўнае насельніцтва Швецыі.

•••

За дзедам-шведам гл. дзед ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шведы

т. 17, с. 402

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

швед,

гл. шведы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шве́дка,

гл. шведы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шве́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шве́д шве́ды
Р. шве́да шве́даў
Д. шве́ду шве́дам
В. шве́да шве́даў
Т. шве́дам шве́дамі
М. шве́дзе шве́дах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Swede [swi:d] n. швед; шве́дка;

the Swedes шве́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

скандына́вы, -аў, адз. скандына́ў, -на́ва, м.

Насельніцтва Скандынаўскага паўвострава і некаторых астравоў на поўначы Еўропы (шведы, нарвежцы, датчане, ісландцы).

|| ж. скандына́ўка, -і, ДМ -на́ўцы, мн. -і, -на́вак.

|| прым. скандына́ўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скандына́вы, ‑аў; адз. скандынаў, ‑ава, м.; скандынаўка, ‑і, ДМ ‑наўцы; мн. скандынаўкі, ‑навак; ж.

Насельніцтва Скандынаўскага паўвострава і бліжэйшых астравоў (шведы, нарвежцы, датчане і ісландцы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)