Шахты (г.) 11/311

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Шахты

т. 17, с. 396

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Шахты крэмнездабывальныя 11/311

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Краснасельскія шахты (Ваўкавыскі р-н) 2/402

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

крэменездабыўны́я ша́хты

т. 8, с. 536

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

шахты крэменездабыўныя

т. 17, с. 396

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ша́хта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ша́хта ша́хты
Р. ша́хты ша́хт
ша́хтаў
Д. ша́хце ша́хтам
В. ша́хту ша́хты
Т. ша́хтай
ша́хтаю		 ша́хтамі
М. ша́хце ша́хтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

на-гара́, прысл. (спец.).

У шахцёраў: з шахты на паверхню зямлі.

Выдаць вугаль н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэрыко́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Конусападобны насып пустой пароды каля шахты.

Салігорскія тэрыконы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зумпф, ‑а, м.

Спец. Яма на дне шахты для сцёку вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)