ша́хта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ша́хта ша́хты
Р. ша́хты ша́хт
ша́хтаў
Д. ша́хце ша́хтам
В. ша́хту ша́хты
Т. ша́хтай
ша́хтаю		 ша́хтамі
М. ша́хце ша́хтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ша́хта, -ы, М -хце, мн. -ы, шахт і -аў, ж.

1. Вертыкальная ці нахіленая горная выпрацоўка, якая мае непасрэдны выхад на паверхню; шахтавы ствол.

Заваленая ш.

Спускацца ў шахту.

2. Горнапрамысловае прадпрыемства, якое вядзе падземную здабычу карысных выкапняў; месца здабычы іх.

Працаваць у шахтах.

3. Вертыкальная падоўжаная поласць у некаторых прамысловых канструкцыях (спец.).

Ліфтавая ш.

|| прым. ша́хтавы, -ая, -ае.

Шахтавая печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ша́хта в разн. знач. ша́хта, -ты ж.;

каменноуго́льная ша́хта каменнаву́гальная ша́хта;

вентиляцио́нная ша́хта вентыляцы́йная ша́хта;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ша́хта ж., в разн. знач. ша́хта;

каменнаву́гальная ш. — каменноуго́льная ша́хта;

вентыляцы́йная ш. — вентиляцио́нная ша́хта

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ша́хта, ‑ы, М ‑хце, ж.

1. Сістэма падземных збудаванняў, дзе здабываюцца падземныя выкапні, або месца правядзення якіх‑н. падземных работ. Шахта будаўніцтва метро. □ Сон маладзецкі шахцёрскі Там абрываюць гудкі. З горада Салігорска У шахты ідуць гарнякі. Звонак. // Горнапрамысловае прадпрыемства, якое вядзе падземную здабычу карысных выкапняў. На заводы, шахты, гуты Прыйшла фабрычная вясна. Таўбін.

2. Спец. Вертыкальная падоўжаная поласць у некаторых канструкцыях. Ліфтавыя шахты. Вентыляцыйная шахта.

[Ням. Schacht.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шахта

т. 17, с. 396

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ша́хта ж горн, тэх Grúbe f -, -n; Schacht m -(e)s, Schächte;

(каме́нна)ву́гальная ша́хта (Stéin)kóhlengrube f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шахта

Том: 37, старонка: 70.

img/37/37-070_0425_Шахта.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

ша́хта Яма і магільны пагорачак (Слаўг.). Тое ж ша́хты (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

нахі́льны, -ая, -ае.

Які адхіляецца ад вертыкальнага або гарызантальнага становішча.

Н. пласт.

Нахільная шахта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)