Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
шату́н, ‑а, м.
1.Спец. Дэталь машыны, механізма, якая злучае поршань з валам рухавіка і служыць для перадачы руху ў час работы. Перад .. [трактара] вісеў на цурбалках, а радыятар, поршні, шатуны — усё нутро машыны ляжала, параскіданае на ўтаптанай каленямі раллі і на кавалачках бруднай фанеры.Ракітны.
2.Разм. Мядзведзь, які блукае зімой па лесе, а не спіць у берлагу. Бывае, што і самому раптам нейкім мулкім стане твой любімы горад, куды звычайна з радасцю і нецярпеннем спяшаешся з усіх дарог, і ты ходзіш па ачышчаных ад снегу вуліцах, нібы той мядзведзь-шатун, і не ведаеш, дзе дзець сябе, такога злога, незадаволенага, вуглаватага.Сіпакоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шату́нмтэх Tríebstange f -, -n, Schúbstange f -, -n, Pléuelstange f
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
мядзве́дзь-бадзя́га (род. мядзве́дзя-бадзя́гі) м., охот.шату́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)