шатну́ть сов., однокр.
1. хістану́ць, скалыўну́ць;
2. безл. хістану́ць, паве́сці ўбок;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хісну́ць сов., однокр. качну́ть, шатну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кіўну́ць сов., однокр.
1. качну́ть; (головой — ещё) кивну́ть, мотну́ть;
2. (раскачивая) шатну́ть, пошатну́ть;
◊ то́лькі па́льцам кіўну́ць — то́лько намекну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ По́шань ’стрэмка’ (Сцяшк. Сл.), параўн. укр. пптениця ’насмарк, катар’. Няясна. Магчыма, утварэнне ад * патануць (Стануць), параўн. з рус. дыял. тануть ’моцна піхнуць, кінуць’, якое ў сваю чаргу тлумачыцца, як шатну́ть ад шатать (Фасмер, 4, 405). Імаверна, аднак, што гэта слова можа ўзыходзіць да *пашынуць (пошынь > потань) піхнуць, ударыць5 (Гарачава, Этимология–1985, 63), параўн. славац. ošimdo ho ’яго хапіў удар, разбіў параліч’ (< ošibnulo), гл. ашыбаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)