шансанье́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шансанье́ |
шансанье́ |
| Р. |
шансанье́ |
шансанье́ |
| Д. |
шансанье́ |
шансанье́ |
| В. |
шансанье́ |
шансанье́ |
| Т. |
шансанье́ |
шансанье́ |
| М. |
шансанье́ |
шансанье́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шансанье́ нескл., м. шансонье́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шансанье́, нескл., м.
Французскі эстрадны спявак, а таксама паэт, які піша такія песенькі.
[Фр. chansonnier.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
шансанье́
(фр. chansonnier)
французскі эстрадны спявак, выканаўца шансонаў 2, часта аўтар тэксту і музыкі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
шансонье́ шансанье́ нескл., м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
crooner [ˈkru:nə]n. dated эстра́дны спява́к, шансанье́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ДАСЭ́Н (Dassin) Джо
(5.11.1938, Нью-Йорк — 21.8.1980),
французскі шансанье, кампазітар. Сын франц. кінарэжысёра Жуля Д. і скрыпачкі Б.Лонер. Дзед Д. — выхадзец з Расіі (эмігрыраваў у ЗША у пач. 20 ст.). Скончыў Мічыганскі ун-т як этнолаг. Вывучаў амер. і індзейскі фальклор, інтанацыі якога пазней ляглі ў аснову многіх яго песень. У 1950-я г. пакінуў ЗША, жыў у іншых краінах, застаўся ў Францыі. У пач. творчасці зазнаў уплыў франц. кампазітара і шансанье Ж.Брасенса. З 1967 выступаў на эстрадзе (з 1969 у т-ры «Алімпія»). Сярод яго песень найб. папулярныя «Бабіна лета», «Елісейскія палі».
т. 6, с. 62
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Пясня́р ’спявак’ (Некр. і Байк.; мазыр., ГЧ), ’спявак; паэт’ (ТСБМ, Гарэц.), песьня́р ’спявак’ (Бяльк.), укр. пісня́р ’тс’, польск. pieśniarz ’тс’, в.-луж. pěsnjer ’шансанье’, славен. pesmár ’пеўчы’. Утворана ад пе́сня (гл.) па тыпу гусля́р, магчыма, арэальная інавацыя для перадачы франц. chansonnier (Банькоўскі, 2, 567).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
шансо́н
(фр. chanson)
1) французская песня ва ўсіх яе гістарычных і жанравых разнавіднасцях;
2) сучасная эстрадная песня (з рэпертуару шансанье).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)