ша́нс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ша́нс ша́нсы
Р. ша́нсу ша́нсаў
Д. ша́нсу ша́нсам
В. ша́нс ша́нсы
Т. ша́нсам ша́нсамі
М. ша́нсе ша́нсах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

шанс, -у, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і шанец (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шанс, род. ша́нсу м. шанс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шанс шанс, род. ша́нсу м.; шанц, род. ша́нцу м.; ша́нец, род. ша́нцу м.;

име́ть шансы мець ша́нсы (ша́нцы).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шанс, ‑у, м.

Умова, якая можа забяспечыць удачу, поспех; магчымасць. Каля дзесятка менш значных эцюдаў і эскізаў былі выстаўлены ў мастацкім магазіне, што таксама гарантавала пэўныя шансы. Васілевіч. А прастудзіцца ў загартаванага рыбалова куды менш шансаў, чым у таго, хто ўзімку горнецца да цёплай печкі. Матрунёнак.

[Фр. chance.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шанс

(фр. chance)

верагоднасць поспеху, удачы, ажыццяўлення чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

шанс м, шанц м гл шанец I

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шанц, -у, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і шанс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шанц, род. ша́нцу м., см. шанс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вака́нцік ’магчымасць, шанс’ (КТС). Да ням. vakant з памяншальным суфіксам ‑ік. Больш верагодна, аднак, што ваканцік да вакантны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)