ша́нец

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ша́нец ша́нцы
Р. ша́нца ша́нцаў
Д. ша́нцу ша́нцам
В. ша́нец ша́нцы
Т. ша́нцам ша́нцамі
М. ша́нцы ша́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ша́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

1. У Расіі ў 17—19 стст: часовае палявое чатырохвугольнае ўмацаванне; акоп.

2. Верагодная магчымасць ажыццяўлення чаго-н.

Шанцы на поспех.

Не ўпусціць шанцу.

Апошні ш.

|| прым. ша́нцавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Ш. інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ша́нец, -нца м., воен. ша́нец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ша́нец воен. ша́нец, род. ша́нца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ша́нец, ‑нца, м.

Часовае палявое ўмацаванне ў Расіі ў 17–19 стст.

[Польск. szaniec ад ням. Schanze.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ша́нец​I м Chance [´ʃã:s(ə)] f -, -n, Áussicht f -, -en (auf Erfólg); Möglichkeit f -;

ша́нец вы́йгрышу Gewínnmöglichkeit f;

не мець нія́кіх ша́нцаў kéine Chancen [Áussichten] háben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ша́нец​II м вайск Schánze f -, -n, Verschánzung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ша́нцавы гл. шанец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шанс, -у, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і шанец (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

szaniec

м. шанец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)