Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шама́н, -а, мн. -ы, -аў, м.
Чараўнік, знахар у народаў, рэлігія якіх заснавана на кульце духаў, магіі.
|| ж.шама́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым.шама́нскі, -ая, -ае.
Шаманскія заклінанні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шама́нм.шама́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шама́ншама́н, -на м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шама́н, ‑а, м.
Чараўнік, знахар у народаў, рэлігія якіх заснавана на кульце духаў, на магіі. — Шаманы, ведзьмары яго [народ] лячылі, шаптухі зеллем кармілі, народ выміраў.Рамановіч.
[Эвенкійскае — узбуджаны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шама́нм. Schamáne m -n, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
шама́н
(эвенк. saman = узбуджаны чалавек)
чараўнік, знахар у народаў, рэлігія якіх засноўваецца на веры ў духаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
шама́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
Жан.дашаман.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шама́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак.
Займацца шаманствам; выконваць абрад шаманства. — Анкат, гэта і ёсць шаман? — запытаў я ціха. — Шаман, шаман. — А што ён робіць? — Шаманіць, з духамі гаворыць, хворага лечыць.Бяганская.//перан. Чараваць. Шаманіць над катлом чабан З даўгім нажом, З двухзубцам.Барадулін.Па берагах не вельмі высокі, але стромкі меднастволы кедрач, густыя зараснікі тальніку, на рацэ дзе-нідзе чарнеюць лункі, ля якіх шаманяць над стаўнымі сеткамі рыбакі.«Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Schamáne
m -n, -n шама́н
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)