чы́ста

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
чы́ста чысце́й найчысце́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чы́ста

часціца

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чы́ста нареч. чи́сто, опря́тно;

усё ч. — всё как есть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чы́ста,

1. Прысл. да чысты.

2. безас. у знач. вык. Пра наяўнасць чысціні, адсутнасць пылу, бруду дзе‑н. У хаце было чыста і акуратна. Колас. У зале чыста і ўтульна. Аркестр з акардэона, скрыпкі і флейты іграе венгерскія мелодыі. В. Вольскі.

3. у знач. параўнальнага злучн. Разм. Зусім як, быццам. [Параска:] — Ну чыста дзеці малыя! Да старасці будуць у забаўкі гуляць. Місько. Чыста звярыны рык разлёгся па двары. Гэта ўзбунтаваўся Гвація. Самуйлёнак.

•••

Увесь (уся, усё, усе) чыста гл. увесь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чы́ста прысл rein, suber; перан ganz

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чы́стае́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чы́стае́лы чы́стае́лая чы́стае́лае чы́стае́лыя
Р. чы́стае́лага чы́стае́лай
чы́стае́лае
чы́стае́лага чы́стае́лых
Д. чы́стае́ламу чы́стае́лай чы́стае́ламу чы́стае́лым
В. чы́стае́лы (неадуш.)
чы́стае́лага (адуш.)
чы́стае́лую чы́стае́лае чы́стае́лыя (неадуш.)
чы́стае́лых (адуш.)
Т. чы́стае́лым чы́стае́лай
чы́стае́лаю
чы́стае́лым чы́стае́лымі
М. чы́стае́лым чы́стае́лай чы́стае́лым чы́стае́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чы́ста-блакі́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чы́ста-блакі́тны чы́ста-блакі́тная чы́ста-блакі́тнае чы́ста-блакі́тныя
Р. чы́ста-блакі́тнага чы́ста-блакі́тнай
чы́ста-блакі́тнае
чы́ста-блакі́тнага чы́ста-блакі́тных
Д. чы́ста-блакі́тнаму чы́ста-блакі́тнай чы́ста-блакі́тнаму чы́ста-блакі́тным
В. чы́ста-блакі́тны (неадуш.)
чы́ста-блакі́тнага (адуш.)
чы́ста-блакі́тную чы́ста-блакі́тнае чы́ста-блакі́тныя (неадуш.)
чы́ста-блакі́тных (адуш.)
Т. чы́ста-блакі́тным чы́ста-блакі́тнай
чы́ста-блакі́тнаю
чы́ста-блакі́тным чы́ста-блакі́тнымі
М. чы́ста-блакі́тным чы́ста-блакі́тнай чы́ста-блакі́тным чы́ста-блакі́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чы́ста-ружо́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чы́ста-ружо́вы чы́ста-ружо́вая чы́ста-ружо́вае чы́ста-ружо́выя
Р. чы́ста-ружо́вага чы́ста-ружо́вай
чы́ста-ружо́вае
чы́ста-ружо́вага чы́ста-ружо́вых
Д. чы́ста-ружо́ваму чы́ста-ружо́вай чы́ста-ружо́ваму чы́ста-ружо́вым
В. чы́ста-ружо́вы (неадуш.)
чы́ста-ружо́вага (адуш.)
чы́ста-ружо́вую чы́ста-ружо́вае чы́ста-ружо́выя (неадуш.)
чы́ста-ружо́вых (адуш.)
Т. чы́ста-ружо́вым чы́ста-ружо́вай
чы́ста-ружо́ваю
чы́ста-ружо́вым чы́ста-ружо́вымі
М. чы́ста-ружо́вым чы́ста-ружо́вай чы́ста-ружо́вым чы́ста-ружо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пречи́сто нареч., разг. ве́льмі чы́ста, чысцю́тка;

чи́сто-пречи́сто чысцю́тка, чы́ста-чы́ста;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́чыста, прысл.

1. Чыста, без памарак.

Перапісаць н.

2. Цалкам, поўнасцю.

Спаліць усё н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)