чы́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чы́рка чы́ркі
Р. чы́ркі чы́рак
Д. чы́рцы чы́ркам
В. чы́рку чы́рак
Т. чы́ркай
чы́ркаю		 чы́ркамі
М. чы́рцы чы́рках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

чыро́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чыро́к чыркі́
Р. чырка́ чырко́ў
Д. чырку́ чырка́м
В. чырка́ чырко́ў
Т. чырко́м чырка́мі
М. чырку́ чырка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Чырка

т. 17, с. 318

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

чыраня́ і чыранё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Птушаня чырка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чыраня́ і чыранё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Птушаня чырка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чиро́к зоол. чы́рка, род. чы́ркі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)