чы́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чы́ннік чы́ннікі
Р. чы́нніка чы́ннікаў
Д. чы́нніку чы́ннікам
В. чы́ннік чы́ннікі
Т. чы́ннікам чы́ннікамі
М. чы́нніку чы́нніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чы́ннік, ‑а, м.

Кніжн. Фактар. [Праца] зрабілася магутным чыннікам у пабудове вышэйшага грамадскага ладу — сацыялізма. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чы́ннік м. Fáktor m -s, -tóren; Momént n -(e)s, -e;

вызнача́льны чы́ннік bestímmender Fáktor;

чалаве́чы чы́ннік Fáktor Mensch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фа́ктар м. Fáktor m -s, -tóren;

фа́ктар ры́зыкі Rísikofaktor m; гл. тс. чыннік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

współczynnik

м.

1. каэфіцыент;

2. фактар; чыннік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

faktor, ~u

м.

1. фактар, чыннік;

2. уст. пасярэднік; фактар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

czynnik

м.

1. фактар; элемент; чыннік;

czynnik ekonomiczny — эканамічны фактар;

2. мат. сумножнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фа́ктор в разн. знач. фа́ктар, -ру м.; чы́ннік, -ку м.; (о человеке) уст. фа́ктар, -ра м.;

постоя́нно де́йствующие фа́кторы пастая́нна дзе́ючыя фа́ктары (чы́ннікі);

челове́ческий фа́ктор чалаве́чы фа́ктар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nadrzędny

nadrzędn|y

дамінуючы, вышэйшы;

zdanie ~e грам. галоўны сказ;

czynnik ~y — дамінуючы фактар (чыннік);

instytucja ~a — вышэйшая ўстанова; вышэйшы орган;

katałog ~y камп. каранёвы каталог

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

moment

momen|t, ~u

м.

1. момант; імгненне;

~t przełomowy — пераломны момант;

w tym ~cie — у гэты момант; зараз;

w ~cie gdy ... — у той момант, калі...;

2. момант; фактар; чыннік;

istotne ~ty — істотныя моманты;

film z ~tami — фільм з эратычнымі сцэнамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)