чуба́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Птушка з чубам на галаве (звычайна пра курыцу).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чуба́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чуба́тка чуба́ткі
Р. чуба́ткі чуба́так
Д. чуба́тцы чуба́ткам
В. чуба́тку чуба́так
Т. чуба́ткай
чуба́ткаю		 чуба́ткамі
М. чуба́тцы чуба́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чуба́тка ж., в разн. знач. хохла́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Чубатка (род раслін) 11/228

- » - шчыльная 11/228 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

чубатка

т. 17, с. 282

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

чуба́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Птушка, якая мае на галаве чуб (звычайна пра курыцу). Уверсе, на галлі, шмыгае чорнагаловая слаўка, скача, папіскваючы, чубаткасініца, асыпаючы на мяне старыя шыпулькі. Хомчанка. Певень дык той наогул перабраўся на астравок сярод двух рукавоў ракі і пахаджае там у таварыстве трох чубатак, відаць, найбольш адданых і смелых. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чуба́тка ж. (пра птушак):

ку́рыца чуба́тка ein Huhn mit Schopf

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ряст м., бот. чуба́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хохла́тка​II бот. чуба́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хохла́тка​I (о птице) чуба́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)