чуба́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чуба́тка чуба́ткі
Р. чуба́ткі чуба́так
Д. чуба́тцы чуба́ткам
В. чуба́тку чуба́так
Т. чуба́ткай
чуба́ткаю		 чуба́ткамі
М. чуба́тцы чуба́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)