чмялі́ны

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чмялі́ны чмялі́ная чмялі́нае чмялі́ныя
Р. чмялі́нага чмялі́най
чмялі́нае		 чмялі́нага чмялі́ных
Д. чмялі́наму чмялі́най чмялі́наму чмялі́ным
В. чмялі́ны (неадуш.)
чмялі́нага (адуш.)		 чмялі́ную чмялі́нае чмялі́ныя (неадуш.)
чмялі́ных (адуш.)
Т. чмялі́ным чмялі́най
чмялі́наю		 чмялі́ным чмялі́нымі
М. чмялі́ным чмялі́най чмялі́ным чмялі́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чмялі́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чмялі́ны чмялі́ная чмялі́нае чмялі́ныя
Р. чмялі́нага чмялі́най
чмялі́нае		 чмялі́нага чмялі́ных
Д. чмялі́наму чмялі́най чмялі́наму чмялі́ным
В. чмялі́ны (неадуш.)
чмялі́нага (адуш.)		 чмялі́ную чмялі́нае чмялі́ныя (неадуш.)
чмялі́ных (адуш.)
Т. чмялі́ным чмялі́най
чмялі́наю		 чмялі́ным чмялі́нымі
М. чмялі́ным чмялі́най чмялі́ным чмялі́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чмялі́ны шмели́ный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чмялі́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да чмяля, уласцівы яму. Чмяліны мёд. □ Маленькіх пчаляроў у Пуцілкавічах было многа. У час сенакосу яны збіралі чмяліныя гнёзды і пераносілі іх у свае берасцяныя вуллі. С. Александровіч. // Такі, як у чмяля (пра гул, голас). Струн гітарных гул чмяліны, Кастаньет бусліны клёкат. Дзве ружовых гітарысткі Абарвалі дзве струны. Панчанка. Манатонны, нудны постук колаў чмяліным гудам поўз у вушы. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чмялі́ны заал Húmmel-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чмель, чмяля́, мн. чмялі́, чмялёў, м.

Насякомае сямейства пчаліных з тоўстым махнатым цельцам.

|| прым. чмялі́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шмели́ный чмялі́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гасці́на, ‑ы, ж.

Нар.-паэт. і абл.

1. зб. Госці. Па бяседзе.. уся гасціна высыпала на двор. Вітка.

2. Прыём гасцей, частаванне. Усяго стаяла досыць для гасціны: Нават мёд быў і чмяліны і пчаліны. Багдановіч.

3. Знаходжанне ў гасцях, гасцяванне. Два дні і дзве ночкі Быў Іван у гасціне, — У тузе-сумоце Пакінуў дзяўчыну... Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полк, палка, м.

1. Самастойная вайсковая адзінка, якая звычайна ўваходзіць у склад дывізіі або брыгады. Стралковы полк. □ Задача ўзвода, як і ўсяго палка, была — заняць рэйхстаг... Хомчанка. Праходзяць за ротаю рота гвардзейскія нашы палкі. Аўрамчык.

2. перан.; чаго. Вялікая колькасць, мноства. [Камендант:] — За ім [Шэметам], відаць, полк падшыванцаў стаіць. Бажко. Стаяць палкі баравікоў; дрыжыць басок чмяліны. Вялюгін.

•••

Кавалергардскі полк — першы полк гвардзейскай цяжкай кавалерыі, які ахоўваў асоб царскай фаміліі.

У нашым палку прыбыло гл. прыбыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)