чле́нік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чле́нік чле́нікі
Р. чле́ніка чле́нікаў
Д. чле́ніку чле́нікам
В. чле́нік чле́нікі
Т. чле́нікам чле́нікамі
М. чле́ніку чле́ніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чле́нік м., зоол. чле́ник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чле́нік, ‑а, м.

Спец. Адна з рухомых частак, на якія дзеліцца цела некаторых жывёльных і раслінных арганізмаў; сегмент. Членікі вусікаў пчалы. Членікі саліцёра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чле́ник зоол. чле́нік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

базіпады́т

(ад гр. basis = аснова + podos = нага)

другі членік асноўнай часткі (протападыта) двухгаліністай канечнасці ракападобных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГАЛЁНКА,

аддзел задняй канечнасці ў земнаводных і наземных пазваночных, нагі ў чалавека паміж сцягном і ступнёй. Шкілет галёнкі складаюць вяліка- і малагалёначныя косці, якія зверху сучляняюцца, на працягу і канцах злучаны звязкамі. Мышцы галёнкі падзяляюцца на 3 групы: пярэднюю (складаецца з разгінальнікаў ступні і пальцаў), вонкавую (мышцы, што згінаюць, адводзяць і паварочваюць ступню), заднюю (згінальнікі пальцаў, ступні, галёнкі). Кровазабеспячэнне галёнкі адбываецца з разгалінаванняў падкаленнай артэрыі; паверхневыя вялікая і малая падскурныя вены і глыбокія вялікагалёначныя вены забяспечваюць адток крыві ад галёнкі. Галёнка членістаногіх — членік нагі паміж сцягонцам (у насякомых) ці каленным членікам (у павукападобных) і лапкай, звычайна членістай.

т. 4, с. 460

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

segment

[ˈsegmənt]

1.

n.

1) ча́стка f., адрэ́зак -ка m.

segment of an orange — до́лька ара́нжыка

2) Geom.

а) сэгмэ́нт кру́га

б) адці́нак, адрэ́зак -ка m.і́ніі)

3) Biol. чле́нікm.; сэгмэ́нт -а m.; сэгмэ́нт пазванка́

2.

v.t.

дзялі́ць на чле́нікі, сэгмэ́нты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)