Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікчацвярны́
прыметнік, адносны
| чацвярны́ | чацвярно́е | чацвярны́я | ||
| чацвярно́га | чацвярно́й чацвярно́е |
чацвярно́га | чацвярны́х | |
| чацвярно́му | чацвярно́й | чацвярно́му | чацвярны́м | |
| чацвярны́ ( чацвярно́га ( |
чацвярну́ю | чацвярно́е | чацвярны́я ( чацвярны́х ( |
|
| чацвярны́м | чацвярно́й чацвярно́ю |
чацвярны́м | чацвярны́мі | |
| чацвярны́м | чацвярно́й | чацвярны́м | чацвярны́х | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
чацвярны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які складаецца з чатырох аднародных або падобных частак, прадметаў.
2. У чатыры разы большы (пра памер, колькасць).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)